ناله ای از زیر بوته می رسد      دختری اه از نهادش می کشد      ای خدا بابای عطشانم چهشد

بی بی زینب جان من رسیده بر لب         دل من به غم اسیره اصغرم داره می میره

به نام خدا

بیابابا ببین چشم ترم را      بپرس از عمه حال اصغرم را

دلم خواهد پدرجان باردیگر    گذاری روی دامانت سرم را

تورفتی ازبرم بادخزان ریخت    ز طوفان غمت برگ وبرم را

تورفتی از برم سنگر ملامت     شکست از راه کین بالو پرم را

تورفتی وبه سیلی سرخ کردند    رخ ازبرگ گل نازکترم را

زناقه من فتادم ای پدر جان         طلب کردم بیاری مادرم را

در آن صحرا ز کینه کرد دشمن       کبود از تازیانه پیکرم را

باران رحمت بی حسابش همه را رسیده وخوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده پرده ی ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظیفه روزی به خطای منکر نبرد.

ابرو بادو مه وخورشید وفلک در کار اند      تاتونانی بهکف آری و به غفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار      شرطانساف نباشد که تو فرمان نبری